تالارهای گفتگو

#پارت 45
ارمان:
وقتی خوابیدهنوز دستم روگرفته بود؛ترسیدم اگه دستم روازتودستش بکشم بیداربشه ،خیلی ترسیده بود فقط برام عجیب بود ببینم ساشاازچی حرف می زد صبح بایدازش بپرسم ، زل زدم به صورتش ،چقدر ناز خوابیده بود نگاهم از صورتش به سمته لباش رفت به  لب های برجستش نگاه کردم همین طور که زل زدم به لبش اصلا نفهمیدم کی انقدربه صورتش نزدیک شدم  بی اراده صورتم رونزدیک صورتش بردم یه لحظه یاد چنددقیقه ی پیش افتادم که ازترس من روبغل کرد اون به من اعتماد کرده این روازچشماش خوندم ،نه نمی تونستم ازاعتمادش سواستفاده کنم پس لب هام روبه پیشونیش چسبوندم وعمیق بوسیدم این اولین باربود که یه دخترو می بوسیدم ،آرامشی که بهم داد برام یه چیزجدیدبود.
خیلی خوابم می یومد بالاتواتاق  خودم هرکاری کردم خوابم نبرد ولی الان این جا خوابم گرفته بود سرم روگذاشتم روبالشت وهمین که چشمام روبستم خوابم برد؛ صبح بااحساس چیزی روی صورتم ازخواب بیدار شدم چشم هام روباز کردم که بادوتاچشم سبزروبه روشدم  بادیدنش  که انقدربهم نزدیک بود 
سریع ازجام بلندشدم صاف وایسادم،سایه سریع دستش روعقب کشید
_ببخشیدنمی خواستم بیدارت کنم ولی بدخوابیده بودی.
_نه ......نه اشکال نداره 
_بابت دیشب ممنون ، حتماخیلی اذیت شدی؟حالم خوب نبودخیلی ترسیده بودم رفتارم دست خودم نبودامیدوارم دیشب روفراموش کنی.
حالا می مردی این حرف هارو نمی گفتی، اه 
اخم کردم 
_اشکال نداره مهم نیست 
داشتم می رفتم سمت درکه حرف های دیشب ساشایادم افتاد برگشتم سمتش
_ساشاازچی حرف می زد؟
سایه باتعجب:
_ها،!!درباره ی چی حرف می زنی ؟
_سایههههه 
_بلهههههه
_خودت رونزن به اون راه خودت خوب می دونی ؛همین الان بهم توضیح بده 
هیچی نگفت سرش روانداخت پایین 
_نمی گی نه 
بازم هیچی نگفت 
سرم روتکون دادم
_باشه خودت خواستی 
رفتم سمت کمدهاش درکمدروباز کردم شروع کردم به گشتن  کمد، این همه لباس ازکجا اورده همه روازتوکمد دراوردم پرت کردم توصورتش
_ اینا ازکجا اومده ها اینا روکی برات خریده 
به گشتن ادامه دادم که یه جعبه پیدا کردم ،درش روباز کردم توش .....توش لباس زیربود  کدومشون ایناروبراش خریدن .
_لباس زیر؟؟
برگشتم سمت سایه باداد
_ایناروکی خریده برات ها ؟
_باتوام سایه جواب بده 
خیلی ازدستش عصبی بودم دیشب تصمیم گرفته بودم اذیتش نکنم ولی خودش نمی زاره که 
_دیشب تصمیم گرفتم باهات نرم ترباشم سایه خودت نمی زاری ،نمی زاری لعنتی.
هیچ حرفی نمی زد وسرش پایین بود 
رفتم سمتش بازوش روگرفتم وبلندش کردم 
_سایه سکوت نکن بگو  ایناروکی برات خریده کدوم بی شرفی ایناروبرات گرفته ها کدومشون،بگو تا استخون هاش رو خورد کنم.

#پارت44
چند بارزد به در 
_این دروباز کن دختر ....،کاری باهات ندارم فقط ....
شروع کرد به خندیدن 
باخنده 
_سایه جونممم ...این  ..دروباز کن اذیتم نکن دیگه 
دیگه کم موند بود اشکم دربیاد بابغض 
_تورو خداازاین جا برید 
_نوچ ....عمرا ازاین جا برم باهات کاردارم.... از این جا تکون نمی خورم...،می خوام لباسایی که برات خریدم روتوتنت ببینم...
وااای خدایااین چی می گفت ،دوباره زد به در 
رفتم سمت تلفن دستام می لرزید نمی تونستم تلفن روتودستام نگه دارم ،تنهاشماره ای که حفظ بودم شماره ی ارمان بود پس چاره ای نداشتم ،شماره روگرفتم 
بعداز دوتابوق جواب داد 
_بله 
صداش اصلا خواب آلود نبود انگار نخوابیده بود 
_الو 
نتونستم جلوی بغضم روبگیرم ،زدم زیر گریه مثل چی ترسیده بودن 
صدای نگرانش توگوشی پیچید
_سایه تویی چی شده ؟؟
_ارمان .....ساشا 
نذاشت حرفم روتموم کنم که گفت 
_قطع کن اومدم 
به ثانیه نکشید که صداش اومد
_اینجا چه غلطی می کنی ها این چه سروضعیه داری مگه بهت نگفتم وقتی مستی نیا خونه ی من ها،پاشو گمشو بیرون بار آخرتم باشه می یای اینجا
_اهههه داداش سخت نگیر من سرخود که نیومدم اینجا که 
واه این چی می گفت :
_خودش به من گفت ....که بیام اینجا خودش خبر داشت 
ودوباره زد به در
_بازکن درواومدن عزیزم ..مگه ..خودت نگفتی بیا لباسایی که برات خریدم رو توتنت ببینم
باشنیدن این حرف شدت گریم بیشتر شد 
خدایااین چی می گفت ؟بدبخت شدم الان آرمان پیش خودش چه فکری می کنه؟نکنه حرفاش روباورکنه لعنت به من لعنت ویکی محکم زدم توسر خودم ونشستم روزمین، بایدهمون موقع  می رفتم لباس هارومی کوبوندم توصورتش،  لعنتی باصدای دربه خودم اومدم 
_سایه این دروباز کن منم ... دیگه نترس رفتش 
 پاشدم دروباز کردم بادیدنش ازترس پریدم بغلش و گریم شدت گرفت 
_گریه نکن دختر خوب بهت گفته بودم تا من هستم هیچ مشکلی پیش نمی یاد 
ازعصبانیت سرشبش خبری نبود .ازترس نمی تونستم روپاهام وایسم فکراین که دوباره بیادسراغم لرز به تنم می انداخت این دفعه نتونست، درقفل بود اگه سریع  بعدی یه جای دیگه  .. ،انگارکه ذهنم روخوند 
_نترس دیگه نمی یاد اینجا اروم باش 
دستش رومی کشید توموهام، دستش روانداخت زیرزانوهام وبغلم کرد سرم روگذاشتم روسینش این ارامش زیاد طول نکشید که من روگذاشت روتخت وکنارم نشست 
_بگیربخواب ازهیچی ام نترس من میرم راحت بخواب 
ازجاش بلندشدکه بره دستش روگرفتم وگفتم
_نرو می ترسم 
_نترس دیگه نمی یاد
اومد بره که دودستی دستش روگرفتم دوباره بغض کردم الان غروم مهم نبود الان تنها چیزی که مهم بود احساس امنیتی بود که کنارش داشتم 
_ارمان لطفا نرو همین جا بمون 
زل زدبه چشمام ،یه پوف کلافه ای کشید وگفت :
_باشه بخواب من همین جام 
کنارم نشست ولی من همچنان دستش روگرفته بودم وول نمی کردم 
زل زدم بهش اونم زل زدبه من نمی دونم چرا انقدر رنگ چشم هاش رودوست داشتم مشکی چشم هاش فرق می کرد خاص بود مثل خودش ،کاش هیچ وقت نگاهش روازنگاهم برنداره ومن زل بزنم توچشم های رنگ شبش  ،
"من ازتمام دنیافقط آن دایره مشکی چشمان تورامی خواهم وقتی که درشفافیتش بازتاب عکس خودرا می بینم ." 
_بخواب سایه 
_نمی خوام 
_برای چی 
_چون تومیری 
_نمیرم قول میدم حالا بخواب 
ودستش روکشید روموهام انقدرروی موهام دست کشید که خوابم برد هروقت یکی روموهام دست می کشید خوابم می گرفت ،توخواب وبیداری بودم که احساس کردم پیشونیم داغ شد ولی بی تفاوت بهش خوابیدم .

صدای جیک جیک پرنده ها مهتا را از خواب بیدار کرد . مو هایش مثل چوب خشک شده بود . با اینکه دلش می خواست همچنان توی تختش بماند اما تحمل آن وضع را هم نداشت از جایش بلند شد و خودش را به حمام رساند .بعد از دوش کوتاهی احساس کرد تن و سرش صد کیلو سبک شده است حوله را دور سرش بست و پایین رفت .از سکوت خانه معلوم بود اهل خانه هنوز در خواب هستن . مهتا به اتاق مادرش رفت آسوده خوابیده بود . پتویش را مرتب کرد و به آشپزخانه رفت .از دیدن سیامک که مشغول آتش زدن سماور بود جا نخورد . می دانست که سیامک سحر خیز است . -سلام صبح بخیر سیامک به سمت مهتا برگشت .با آن پیراهن سفید که کمی از ساق های بلورش را نمایش می داد توی درگاه ایستاده بود  - سلام خورشید خانم چه زود طلوع کردی  مهتا لبخند شیرینی زد :تقصیر موهام بود مثل اینکه هزار تا میخ توش کار گذاشته بودن به هر طرف سرمو می چرخوندم یه میخ به سرم فرو می رفت . سیامک صندلی رو عقب کشید و نشست .بیا بشین  مهتا نشست و به سیامک که با آن نگاه سورمه ای خیره نگاهش می کرد نگاه کرد . سیامک به تک تک اجزا صورتش نگاه  کرد .ابروهایش که حالا باریک تر شده بود و چشمهای رنگیش را بزرگتر نشان می داد به صورت صاف و یکدستش که دیگر خبری از آن کرکهایی که در نور خورشید می درخشید نبود .شبیه زنی بالغ شده بود .دل سیامک محکم می کوبید .آنقدر محکم که رگ کنار گردنش هم نبض گرفته بود از دیشب تا حالا حس عجیبی به مهتا پیدا کرده بود حس تملک حس سر خوشی همراه با آسودگی .این حس ها با حس عشق و خواستن سیامک را بیچاره کرده بود  -چیه ؟  سیامک سری تکان داد و گفت : هیچی .یعنی همه چی ؟ -یعنی چی ؟ سعی کرد حواسش را به چیز دیگری بدهد  -دیشب علیرضا با پدرم صحبت کرده بود امروز دوتا خواستگاری داریم .علیرضا هم از ستاره خواستگاری می کنه . مهتا دستش را بهم زد :وای چه عالی .خیلی خوشحالم  اما ناگهان چیزی به ذهنش آمد :یعنی خاله ناهیدم میاد  سیامک سری تکان داد :اره بهش گفتن تو راهه تا ظهر میرسه  مهتا منقلب شد :لبش را به دندان گرفت از خوشحالی چند لحظه پیش خبری نبود .با نگرانی پرسید :حالا چی میشه ؟ اگر بفهمه ؟  سیامک تکیه داد : نمی فهمه نگران نباش  قلب مهتا اما توی سینه اش بشدت می کوبید .بی اراده پایش را تاب می داد و صدای تق تق صندلی رابلند می کرد سیامک از زیر میز یای مهتا را توی پاهایش قفل کرد .مهتا مثل برق گرفته ها خشک شد به سیامک نگاه کرد . -اینطوری نکن بهت گفتم نمی فهمه .خیالت راحت باشه . مهتا شرم زده سعی کرد پایش را آزاد کند اما هر چه بیشتر سعی می کرد فشار پای سیامک بیشتر می شد . تقه ای به  در آشپزخانه خورد سیامک پای مهتا را رها کرد .صورت مهتا گل انداخته بود از خجالت برنمی گشت که ببیند کی وارد شد صدای مادرش به گوشش خورد : صبح‌ بخیر جونا  -سلام خاله جان صبح بخیر  مهتا از جایش بلند شد و روی مادرش را بوسید صندلی را عقب کشید و گفت : بشین مامان .من چایی دم می کنم . اکرم گفت اول میرم دست و رویی می شورم الان میام .مهتا خودش را با دم کردن چایی مشغول کرد .سیامک رو به اوگفت برو موهاتو خشک کن لباستم عوض کن الان مهمونا میان  . لباسم ؟   سیامک از جایش بلند شد درست رو بروی مهتا ایستاد .دست برد حوله را از سرش کشید موهای خیس مهتا مثل آبشار دورش ریخت . لطفا وقتی کسی بجز من اینجا هست اینجوری لباس نپوش . مهتا به خودش نگاه کرد .فکر نکنم لباسم مشکلی داشته باشه .بعدشم فکر نمی کنم اونا از اون آدماش باشن . سیامک چشمهایش را ریز کرد : فکر می کنی اگر از اون آدماش بودن اجازه می دادم پاشونو تو این خونه بزارن  مهتا سرش رو پایین انداخت .سیامک نفس بلندی کشید و گفت :برو دختر خوب یه لباس دیگه بپوش فقط این چند روز که مهمون داریم بعدش هرچی دلت خواست بپوش . مهتا سرش رو به نشانه تایید تکان داد و بی حرف دیگری به اتاقش رفت . توی آینه به خودش نگاه کرد .بنظرش لباسش پوشیده بود .کمی سینهاش باز بود و کمی مچ پایش پیدا بود .  از حرف سیامک ناراحت نبود موهایش را کمی خشک کرد به یک  طرف بافت و لباسش را با تنیک بلند و شلواری عوض کرد وقتی پایین رفت همه دور سفره ای که توی حال پهن کرده بودند نشسته بود .و مشغول تعارف و گفتگو بودن .مهتا سلام بلندی کرد .سرها به طرفش برگشت تقریباهمه جواب دادن به سمت مادرش رفت و کنار مادرش نشست . به سیامک نگاه کرد با رضایت نگاهش می کرد و  لبخند می زد . صبحانه بین تعارف و خنده صرف شد مهتا با هما با کمک مردها سفره را جمع کردن .مهتا توی آشپزخانه دو خانم غریبه را دید با تعجب به سیامک نگاه کرد .سیامک با خانمها اشاره کرد  :این دو خانم برای کمک اومدن .این چند روز که مهمون داریم زحمت کارها رو می کشن  جمله اش را که تمام کرد از آشپزخانه بیرون رفت  زنها که یکی جوان و دیگری میانسال بنظر می رسید سلام کردن  مهتا لبخند زد .سلام خوش اومدین  زن مسن وسایل دست مهتا را گرفت و گفت خانم دیگه لازم نیست شما زحمت بکشیدما کارها رو می کنیم . -نه چه زحمتی من کمکتون می کنم . -نه خانم جان آقای دکتر خیلی تاکید کردن که شما نباید هیچ کاری بکنین  -آخه کارا زیادن شما هم خسته می شین . هما بیرون رفت .زن میانسال گفت نه خانم : ما اینجور راحتیم بخدا  -باشه هر جور راحتین  مهتا پیش مهمانها برگشت هما کنار مادرش نشسته بود و صحبت می کرد مهتا هم کنارشان رفت . یخ هما آب شده بود .داشت در مورد روستا و مشکلات شاگرد هایش برای اکرم تعریف می کرد . مهتا اما زیاد گوش نمی کردحواسش پیش ناهید بود .استرس داشت و پاهایش بی اختیار دوباره به حرکت در آمده بودن .سیامک دورترکنار محمد نشسته بود .و به پاهای مهتا نگاه می کرد .محمد گفت : فکر کنم مهتا امشب از استرس بند رو آب بده  -می بینیش چه حالی داره .خیلی از مامانم می ترسه  -ببخشید ها مامان شما ترس هم داره . سیامک سری تکان داد و گفت .به هر حال کار از کار گذشته دیگه نمی تونه کاری کنه . -چی بگم والله .من که مثل تو فکر نمی کنم  سیامک لبخند زد . 

با کلافگی جواب داد: مشکوکه  بدجورم مشکوکه هوفی کردم ، دیگه داشت حوصلم می پکید ، اومدم حرف بزنم که ماشین ها راه افتادند . استارت زد و راه افتاد ، همین که رفتیم جلوتر نگاه کردم هیچ موردی برای ترافیک اونم یک ساعت و ربع وجود نداشت + لعنتی مشکوکه یعنی که چی برای چی اینقدر معطل شدیم نمی فهمم گیج شدم اومد بزنه کنار که تلفنش زنگ خورد نگاهم کرد دادش دستم گفت : بزن رو بلندگو اتصال رو برقرار کردم + چیه دانیال چیشده دانیال: آراد نزنی بغل ،سرعت بگیر + میشه بگی چیشده کشتی منو دانیال: تو برو من بگم،ببین وقتی تو ترافیک بودیم متوجه نزدیک شدن چند تا تویوتا به ماشینت شدم ، فکر کنم آدمای محمود باشن + لعنتیا تو همین زمان سرعت ماشین خیلی زیاد شد ، من یکی که نزدیک بود سکته کنم دانیال: آراد خوب گوش کن ببین چی میگم شما دارین از محدوده دید ما خارج میشین از تو آینه ی جلو نگاهی به پشت انداخت + مدلشون چی هست دانیال: 4wd،ببین دیگه ماشینتون رو نمی بینم فقط اینطور که من توی جی پی اس چک کردم تعدادشون بیشتر از اون چیزیه که فکرشو کنی دوازده تا  شایدم چهارده تا ماشین باشن فقط اگر  دیدی از پسشون بر نمیای  دو کیلو متر دیگه یه جاده قدیم هست بپیچ تو خاکی، راستی ما ماشنمون پنچر شده قبل از اینکه با تو حرف بزنم به بچه های شیراز گفتم اسکورتتون کنن که اونا هم گفتن تهرانن نمی تونن

#پارت 43
_من کاریش نکردم بهش گفتم بره خودش پیله کرد بهم، نرفت.
علی باداد:
_عادت داری همه روازخودت برنجونی نه؟، حیف این دختر که دلش برای توسوخته
 دادزدم 
_من دل سوزیه کسی رونمی خوام برید ،برید گمشید 
دسته سایه روازروزمین گرفت وبلندش کرد سایه برگشت سمتم وباصورتی اشکی زل زد بهم منم زل زدم تو چشماش،احسان ازراه رسیدوگفت:
_اینجا چه خبره انگاربمب افتاده؟
ازبغل احسان ردشدم ویه تنه بهش زدم ازرستوران خارج شدم ویه تاکسی گرفتم واسه خونه وقتی رسیدم درروباکلید باز کردم ورفتم تواتاقم ،لباس هام روعوض کردم ودراز کشیدم روتخت وچشمام روبستم 
احساس می کردم خیلی زیاد روی کردم نباید اون طوری باسایه رفتارمی کردم اون که گناهی نداشت یاددستاش افتادم،وقتی دستام روگرفت انگارکه یه ارام بخش بهم زده باشن.نگاه اخرش...چشمای اشکیش
"امشب ازخواب خوش گریزانم که خیال توخوش ترازخواب است."
نمی دونم چقدرگذشته بود که صدای درخونه اومد که نشون دهنده ی این بود که اومدن ازجام بلند شدم رفتم توراه پله وازبالانگاهشون کردم صدای حرف زدنشون می یومد 
_دیگه گریه نکن بسه 
_من ....فقط ..می خواستم ..کمکش کنم
_اون همین جوریه کم کم به اخلاقش عادت می کنی 
حالا بروبخواب 
_ می خوای بیام پیشت،
_نه نمی خواد، بابت امشب ممنون شب بخیر.
سایه رفت توراه روی پایین، علی واحسانم اومدن بالا 
سریع رفتم تواتاقم تامن رونبینن چون اگه می دیدن دوباره یه دعوا شروع می شد .دراز کشیدم روتخت وچشم هام روبستم تاشاید بتونم بخوابم صبح باید به سامان خبربدم و ماجرای امروز روبهش توضیح بدم 
سایه:
از علی واحسان جداشدم ورفتم تواتاقم یه نگاه توآیینه به خودم کردم لباس های که ارمان برام خرید بود تنم بود مانتو روبا عصبانیت ازتنم دراوردم وپرت کردم گوشه ی اتاق
_خدالعنتت کنه پسره ی بی لیاقت اه. 
بعداز عوض کردن لباسم درروقفل کردم و دراز کشیدم 
یاد همین چند ساعت پیش افتادم یعنی چه اتفاقی افتاده بود که اون جوری دستاش می لرزید معلوم بود حالش اصلا خوب نبود یعنی الان حالش چطور،
اه این چرت توپرت هاچیه ،به من چه که چطور تقصیرخود بی عارمه ،که به خودش اجازه میده هررفتاری که دلش می خوادباهام بکنه. سرم رومحکم کوبیدم به بالشت وسعی کردم بخوابم وبعد از 2ساعت کلنجاررفتن با خودم موفقم شدم. 
با صدای در،ازخواب بلند شدم چشمام روباز کردم هواهنوز روشن نشد بود.چراغ خواب روروشن کردم به ساعت نگاه کردم ساعت 3صبح بود؛خدالعنتت کنه اه تازه خوابم برده بود،رفتم سمت دربدون این که دروباز کنم ازپشت درپرسیدم 
_کیه ؟
صداش خیلی اروم می یومد
_سایه ....سایه دروباز کن 
نمی دونم کدومشون بود چون اروم حرف می زد 
_ شما ؟؟
_سایه منم ساشا دروباز کن 
باشنیدن اسمش قلبم شروع کردبه تندتند زدن ازترس نمی تونستم ازجام تکون بخورم،باصدایی که ازته چاه درمی یومد گفتم 
_ چی می خواین به چیزی احتیاج دارید؟
_اره... به تو احتیاج دارم دروباز کن.
ودست گیره ی درو بالا پایین کرد خداروشکر درقفل بود تازه فرصت کردم به طرز حرف زدنش دقت کنم همه ی حرفاش رو کشیده می گفت.