.gif.f6f0d3214400fe33892519ec90ac477e.gif)
.gif.86b5511678b10230ec7d9f0bacd22c02.gif)
mahya619
همکار انجمن-
تعداد ارسال ها
2,530 -
تاریخ عضویت
-
آخرین بازدید
-
روز های برد
60
درباره mahya619
-
درجه
همکار ( فرهنگ و هنر)
آخرین بازدید کنندگان نمایه
14,360 بازدید کننده نمایه
-
زلف تو مرا عمر دراز است ولی، نیست در دست، سر مویی از آن عمر درازم "ص"
-
شکست عهد من و گفت: هرچه بود گذشت بگریه گفتمش: آری، ولی چه زود گذشت
-
.thumb.gif.9aa0ffcbb02d4830383810bd791566b0.gif)
"یک بیت از شاعر مورد علاقت بگو"
mahya619 پاسخی برای n-a-f-a-s در یک موضوع ارسال کرد در دفتر شعر و مشاعره
(خیلی این شعرو دوست دارم، برای همین کامل نوشتمش) همه رفتند، تو اما سر جایت ماندی همه شادند و تو در حال و هوایت ماندی هرکسی دست به دستان نگاری داده تو چه دل ساده سر عهد و وفایت ماندی دیگران عاشق بت های جدیدی شده اند تو فقط پیرو چشمان خدایت ماندی دل بکن! دلبرکت خاطره ای محو شده تو چرا مات همین خاطره هایت ماندی ؟ عشق یعنی نرسیدن! چمدان را بردار همه رفتند… تو تنها سر جایت ماندی…! شاعر: مجید ترکابادی- 471 پاسخ
-
- 2
-
-
.png)
-
در دایره قسمت ما نقطه‌ی تسلیمیم لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی
-
یه جمله بنویس و تقدیم کن به کسی که خیلی دوسش داری:)
mahya619 پاسخی برای Mohadeseh.f در یک موضوع ارسال کرد در بحث و گفتگو
دوست داشتن تو، مثل زنده زنده سوختن تو آتیش....زجرآوره نمیشه منم از تبار ابراهیم باشم؟نمیشه گلستان شه این آتش؟ چه کاری کردم که آتش شد سرنوشتم؟ فقط میخواستم کمکت کنم... حالا...میشه بهم کمک کنی؟ به آرامشت نیاز دارم...- 307 پاسخ
-
- 1
-
-
اگه چیزی هست که با عث نگرانیتون میشه، یا فکر میکنین به شما استرس وارد میکنه و ذهنتون درگیر مسائل مربوط به اونه و احساس سردرگم بودن میکنین؛ فقط نت رو خاموش کنید و دور بشید!
دور بشید....
دور بشید از فضایی که موقعیت جغرافیایی نداره.
دور بشید از فضایی که وجود خارجی نداره.
دور بشید و اجازه ندید از این بیشتر درگیرتون کنه.ببرید اون ربان قرمزیو که باعث پیوندتون میشه با دنیایی که...
ببریدش تا دیگه حس وابستگی نکنین.
پ.ن: وقت واسه انلاین بودن زیاده،حیفه عمر شما با دلواپسی و نگرانی تو این فضا سپری بشه....حیفه...
-
-
1
-
1
-
- گزارش
-
عابدی را حکایت کنند که شبی ده من طعام بخوردی و تا سحر ختمی در نماز بکردی صاحب دلی شنید و گفت اگر نیم نانی بخوردی و بخفتی بسیار ازین فاضل تر بودی! اندرون از طعام خالی دار تا درو نور معرفت بینی تهی از حکمتی به علت آن که پری از طعام تا بینی
-
وشاقی اعجمی با دشنه در دست به خون آلوده دست و زلف چون شست کمر بسته کله کژ برنهاده گره بر ابرو و پر خشم و سرمست درآمد در میان خرقه‌پوشان به کس در ننگرست از پای ننشست بزد یک دشته بر دل پیر ما را دلش بگشاد و زناریش بربست چو کرد این کار ناپیدا شد از چشم چون آتش پاره‌ای آن پیر در جست درآشامید دریاهای اسرار ز جام نیستی در صورت هست خودی او به کلی زو فرو ریخت ز ننگ خویشتن بینی برون رست جهان گم بد درو اما هنوز او بدان مطلوب خود عور و تهی دست چو مرغ همتش زان دانه بد دور قفس از بس که پر زد خرد بشکست ببرید و نشان و نام از او رفت ندانم تا کجا شد در که پیوست ازین دریا که کس با سر نیامد اگر خونین شود جان جای آن هست دلی پر خون درین هیبت بماندست فلک پشتی دو تا در سوک بنشست دریغا جان پر اسرار عطار که شد در پای این سرگشتگی پست
-
خواهر یعنی یه تکیه گاه همیشگی
خواهر یعنی کسی که همیشه پشتته؛حتی اگه اشتباه کرده باشیخواهر یعنی اشکاتو غریبه پاک نمی کنه
خواهر یعنی...
اصلا چرا این همه توضیح میدم؟!
از نظر من خواهر یعنی یـه کلـمه:
نفس
هر وقت تونستی بدون نفــس کشیــدن زنده بمونی؛
میــتونـی بــدون خواهـــرم زندگــی کنی.
M
F
-
-
3
-
- گزارش
-
روی علف ها چکیده ام. من شبنم خواب آلود یک ستاره ام که روی علف های تاریک چکیده ام. جایم اینجا نبود. نجوای نمناک علف ها را می شنوم جایم اینجا نبود. فانوس در گهواره خروشان دریا شست و شو می کند کجا می رود این فانوس ، این فانوس دریا پرست پر عطش مست ؟ بر سکوی کاشی افق دور نگاهم با رقص مه آلود پریان می چرخد. زمزمه های شب در رگ هایم می روید. باران پر خزه مستی بر دیوار تشنه روحم می چکد. من ستاره چکیده ام. از چشم نا پیدای خطا چکیده ام: شب پر خواهش و پیکر گرم افق عریان بود. رگه سپید مرمر سبز چمن زمزمه می کرد. و مهتاب از پلکان نیلی مشرق فرود آمد. پریان می رقصیدند. و آبی جامه هاشان با رنگ افق پیوسته بود. زمزمه های شب مستم می کرد. پنجره رویا گشوده بود. و او چون نسیمی به درون وزید. اکنون روی علف ها هستم و نسیمی از کنارم می گذرد. تپش ها خاکستر شده اند. آبی پوشان نمی رقصند. فانوس آهسته بالا و پایین می رود. هنگامی که او از پنجره بیرون می پرید چشمانش خوابی را گم کرده بود. جاده نفس نفس می زد. صخره ها چه هوسناکش بوییدند! فانوس پر شتاب ! تا کی می لغزی در پست و بلند جاده کف بر لب پر آهنگ؟ زمزمه های شب پژمرد. رقص پریان پایان یافت. کاش اینجا نچکیده بودم! هنگامی که نسیم پیکر او در تیرگی شب گم شد فانوس از کنار ساحل براه افتاد. کاش اینجا- در بستر پر علف تاریکی- نچکیده بودم ! فانوس از من می گریزد. چگونه برخیزم؟ به استخوان سرد علف ها چسبیده ام. و دور از من ، فانوس در گهواره خروشان دریا شست و شو می کند.
-
دو زلفانت گرم تار ربابم چه میخواهی ازین حال خرابم ته که با مو سر یاری نداری چرا هر نیمه شو آیی بخوابم
-
غزل شماره ۷۴ روی یار است یا گل نسرین کوی یار است یا بهشت برین زیر دستت چه آفتاب و چه ماه پایمالت چه آسمان چه زمین چند از حسرت سراپایت بی سرو پا شویم و بی دل ودین همه زنار بر میـٰان بندی بشنوی حرفی از گوشه نشین سر به چرخش فرو نمی‌آرم گر سرم ز آسمـٰان رسد به زمین بد گمان گشته‌ای بکش زارم کاین گمـٰان میکشد مرا بیقین بر رخ او رضی عرق بنگر گرد مه، گر ندیده‌ای پروین بی‌طهارت نمیرسد به نجات بی‌بکارت، نمیرسد کابین چند ازین غافلی رضی برخیز کاروان رفت بیش از ین منشین
