mahya619

میگن فاتحه زندگیتو وقتی باید بخونی که خدا هم ازت نا امید بشه...نکنه شما هم از اینجا قطع امید کردید؟

و روزی که آدمهـا
یک‌بـار برای همیـشه از چشمانت می افتنـد؛
مهم نیست نسبتشان چقدر نزدیک است یا چقدر دور
مهم این است که تو تا ابـد هیـچ حسی به آنها نخـواهی داشت!
و این، آغـاز یک راهِ طولانی ست...
 

‏اونا شما رو روانی می‌کنن؛

کاری میکنن که حرص بخورین و عصبی بشین.

بعد واکنشتون رو به خاطر میسپارن و در مواقع نیاز میکوبنش تو سرتون

پ.ن: اسم این "اونا" سواستفاده‌گرِ عاطفیه! ازشون دوری کنین. مثل سمی که مقدارش کمه ولی هرروز وارد بدنت میشه؛ آروم آروم از درون، داغونت میکنن:)

هیچ آدمی یهویی همه چیز رو ول نمیکنه بره
اول شور و اشتیاقش میره
بعد امیدش
بعد باورش
آخرش،وقتی دیگه هیچ راهی باقی نموند؛خودش...

پ.ن۱:یه آدم تا چه حد میتونه مهربون باشد که تو هی سیلی بزنی به احساسش؟

پ.ن(همینجوری) : به همه لبخند بزن. اجازه بده که بفهمن تو امروز قوی‌تر از اون چیزی هستی که دیروز بودی!

عشق چیز عجیبیه جدا...
اولش میترسی که به دامش بیوفتی...
وقتیم گرفتارش شدی...میترسی که آزادت کنه..
ترسناکه...اینکه همش باید ترسه از دست دادنشو داشته باشی...
ترسناکه.....وقتی آزادت میکنه...حسرت روزایی رو میخوری که دیگه غیرممکنه برگردن...
ترسناکه....این شیرینیی که پر از ترس و حسرت و درد و غمه...
درسته که عشق مقدسه...درسته...ولی اینم قانون طبیعته....از دست دادن هر چیز ارزشمندی، بهای سنگینی داره...
تاوان از دست دادن عشق....هاله های سیاهیه که روحت رو تیره میکنه...
توی چاه سیاه زندگی پرتت میکنه و تو راه نجاتی نداری...

اصلا چرا عاشق میشیم که این همه زجر بکشیم؟
بهتر نیست فقط همو دوست داشته باشم؟
دوست داشتن همیشگیه از بین نمیره...فقط بعضی وقتا ممکنه ماهیتش عوض شه و به تنفر تبدیل شه.تنفری که صددرصدی نیست...
ولی عشق....بالاخره یه روز به آخرش میرسه...

نکته اخلاقی: سعی کن عاشق نشی...اگرم شدی...زود خودتو از این منجلاب بکش بیرون.تمام سعیتو بکن.
پ.ن: اینجا بارونیه...برای یه بارم که شده، وقتی میری بیرون با خودت چتر نبر...لذت ببر از رحمت خدا.چشماتو ببند، سرتو بگیر بالا...آرامشی داره که هیچ جا گیرت نمیاد
پ.ن2: حرف دلو باید جایی زد که دل میخواد. اینجا، همون جاست!

#محیا_نوشت

제대로 잘 먹어 다 지나가니까

بهم اطمینان بده که خوب غذا میخوری، چون همه‌ی اینا میگذره!

예전처럼 잠도 잘 자게 될 거야

حالا دیگه میتونی مثل قبل راحت به خواب بری....

진심으로 빌게

من واقعا از اعماق قلبم اینو میگم؛

너는 더 행복할 자격이 있어

که تو حق داری شادتر باشی...

~~~

외로웠던 만큼
به همون اندازه که تنها بودی،
너를 너보다 사랑해줄 사람
امیدوارم شخصی رو ببینی؛
꼭 만났으면 해
که بیشتر از خودت، تو رو دوست داشته باشه.

IU - Ending Scene

چیزی از عشق بلا خیز نمی‌دانستم

هیچ از این دشمن خونریز نمی‌دانستم

در سرم بود که دوری کنم از آتش عشق

چه کنم؟ شیوه ی پرهیز نمی‌دانستم

گفتم ای دوست،تو هم گاه به یادم بودی؟

گفت من نام تو را نیز نمی‌دانستم

بغض را خنده ی مصنوعی من پنهان کرد

گریه را مصلحت‌آمیز نمی‌دانستم

عشق اگر پنجره‌ای باز نمی کرد به دوست

مرگ را این همه ناچیز نمی‌دانستم

"سجاد سامانی"

دل ناله کند از من
من ناله کنم از دل 
 یارب تو قضاوت کن
دیوانه منم یا دل؟