hipasos

گونگ شیم زیبا یه درسی بهم داد... استرس کشنده است... وقتی برمیگردم به اون روزای سخت، میبینم زندگی چقدر گذراست و واقعا ارزش رنجش و رنجوندن نداره. فقط باید یاد گرفت که چجور زندگی کرد. موهامم دیگه یاریم نمیکنن! و صورتی که به جای ۱۹ ساله بودن ۲۷ ساله است! خوشم میاد از این آرامش غمگین...

کلا ۲ دسته ادم هست اونایی که میبینن و اونایی که میشنون و چقدر بده جزو دسته ی دوم باشی... و چقدر بده... //وقتی که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود//

مثل بقیه ی بچه ها منم زیاد با ایشون برخورد نکردم اما دید کلی ایشونو دوست دارم. اینکه از سر بی اهمیتی موضوع یا تیپ شخصیتی که دارن، دوست ندارن مخاطب رو مغلوب کنن برام قابل ستایشه. صبر و حوصله و اطلاعاتشون هم که پیش تر مورد بحث قرار گرفت. آرزوی شاد کامی دارم براشون

با توام مرگِ پس از زنده به گوری و جنون با توام گوش بده حرف زیاد است هنوز... غم فراگیر:) عیبی نداره من از اهنم:)

گاهی زمین به تمام فراخی اش در پیش کلبه کوچک ما، تنگ می شود {بنا به صلاح دید ذهن بنده این قسمت ها حذف شده اند!} وقتی حصار غربت من تنگ می شود هر لحظه بین عقل و دلم جنگ می شود

حسن ختام یک تعطیلی غیر عادی! سه سیلی محکم که بشر را بیدار کرد!! - سیلی اول را نیکلاس_کوپرنیک نواخت! او ثابت کرد زمین، مرکز کائنات نبوده بلکه سیاره‌ای کوچک است که گرد خورشید می‌گردد! - سیلی دوم را چارلز_داروین نواخت! او به انسان که "اشرف مخلوقات" نامیده می‌شد نشان داد که چندان اختلافی با سایر جانداران ندارد! - سومین سیلی را زیگموند_فروید به گوش انسان زد! او اثبات کرد که عقل، پادشاه انسان نیست؛ رفتار و گفتار بشر سرچشمه مهم‌تری دارد و آن ناخودآگاه است! و سیلی که امروز می‌بایست مردم خواب‌آلود سرزمین‌های به خواب رفته را بیدار کند این است که: "راه آزادی و مدنیت نه از خیابان با مشت‌ها

هیچوقت اونقدر باکلاس زندگی نکردم! اونقدرها با کلاس ننوشتم... حتی با دقت کپی هم نکردم. مغزم داره سوتِ آخر رو میکشه"تو مجبور نیستی بین کسایی باشی که هیچ شباهتی بهشون نداری" منم میغرّم: "به جونِ عزیزت مجبورم!" یکی میگه:هیچ چیز توی این زندگی بزرگ، عمیق یا مهم نیست ... اما علت هایِ کوچیک، سطحی و ساده ای وجود داره برایِ زندگی کردن! ... از آرمانِ رسیدن به عمقی که تا امروز کسی نرسیده در بیا و تو سطح زندگی کن ... این تقدیرِ نامبارک اما محتوم همه ی ما آدم هاست ... اون یکی میگه: پس ادما دنبال رویایی هستن که خوشون چهارچوبشو ساختن و خودشون از اون حصار درد میکشن! باور

فواد جناب... این دو نفر

تهران دود رمانی که یک جور تمنا در من به وجود آورد... برای ادامه دادن برای خواهش کردن از نویسنده ی عزیز که بیشتر بنویسد! و تشکر از afsaجانمان:) درمورد سخن نویسنده: نویسنده اقرار میکند؛ نوشته هایش صرفا سرگرمی هستند! حتی اگر واقعا اینطور نباشد، حس بد کم کاری در خواننده باقی خواهد ماند فرض کنید کتابی از یکی از معروف ترین نویسندگان دنیا می خرید با این سخن پشت جلد! واقعا رغبت خواهید کرد چنین نویسنده ی بی توجهی را بخوانید؟! حتی اگر این سخن فقط از روی تواضع باشد؟! *** نویسنده با دنیای مذهبی ها و دیندار ها به خوبی آشنایی دارد. دختر قصه که خودش را جدا از دنیای پدر و مادر و حتی محم