کاربرای عزیز نودهشتیا وقتشه از بیکاری در بیاید و دنبال بیتای شعر بگردید تا مشاعره رو ادامه بدید
خب اول من شروع می کنم
می فرو مانده به جام
سر به سجاده نهادن تا کی
او در اینجاست نهان
میدرخشد در می
گر به هم آویزیم
ما دو سر گشته تنها چون موج
به پناهی که تو جویی خواهیم رسید
اندر آن لحضه جادویی اوج