مشاعره با شعر نو

[madhkhlfzadh7 2,572]

تجسم کن زمانی را...

که با ابریشمین نقش خیالت 

صفه ی ایمان قلبم را 

به دستان نیایش فرش می کردم

[Gisoo 8,279]

من سرگذشت یاسم و امید

با سر گذشت خویش

می مردم از عطش

آبی نبود تا لب خشکیده تر کنم

می خواستم به نیمه شب آتش

خورشید شعله زن بدر آمد چنان که من

گفتم دو دست را به دو چشمان سپر کنم

با سرگذشت خویش

من سرگذشت یاس و امیدم

[madhkhlfzadh7 2,572]

می کشم چو در آغوش به مهر

پرسم از خود که چه شد آغوشش 

چه شد آن آتش سوزنده که بود

شعله ور در نفس خاموشش 

 

[Gisoo 8,279]

شب در راهست

دل را

در پستوی تاریکیها

با اندوه می توان

در کنج قفس

زندانی کرد

زنجیر تعلق

چون دیو پلیدی

مرا از اسارت خود

رها نمی کند

باغچه ی زندگی

طراوت خود را

در بهاری دگر

تجربه نمی کند

[madhkhlfzadh7 2,572]

دلم برای میله های عشق ، تنگ می شود...

دلم، برای قفل های دل ، تنگ می شود...

 هوای سرد چاله ی سیاهِ گونه ات ، دلم...

 برای سوز عاشقانه ی شکنجه ، تنگ می شود...

دلم برای داربستِ چوبیِ خدافظی ،

 طنابِ بی تو بودنم...

دلم برایِ حلقه اش ،

 چقدر تنگ می شود!!!

[mahya619 15,266]

دارم راه می افتم

تا چطور با تو حرف بزنم

که چطور به حرف هایت گوش کنم
برای به تو رسیدن

یک بار برای همیشه

باید راه می افتادم
برای با تو ماندن اما روزی هزار بار

باید راه افتاد

[Dorsaaaa 245]

دوباره عشق بازی 

پشت عاشقانه های خیالی ام 

و تویی 

که خیالت پیش من نیست

[Yasi. 2,013]

تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم

تبسمی کن و جان بین که همی سپرم

[madhkhlfzadh7 2,572]

من یک نفس دویده ام تمام راه را 

قطره قطره ی شب را

گریسته ام 

تا تورا در آغوش به سماجت ببرم 

شب بلند است 

فرصت عاشقی کم

چله باید نشست معشوقی را که توهستی ...

 

[Yasi. 2,013]

یادگار از تو همین سوخته جانی است مرا

شعله از توست اگر گرم زبانی ست مرا

[zahrasamimi 86]

آنچنان خوب تو هستی که شدی هستی من

طرح گل خواسته باشند مثالم ازتو

[madhkhlfzadh7 2,572]

و ندانستی من به چه دلهره از باغچه ی همسایه سیب را دزدیدم

و تو رفتی

و هنوز سالهاست که در گوش من آرام آرام خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم

و من اندیشه کنان غرق این پندارم که چرا باغچه ی کوچک ما سیب نداد؟.....

 

[zahrasamimi 86]

دلم برای میله های عشق تنگ می شود...

دلم برای قفل های دل تنگ می شود...

[mahya619 15,266]

در یکی از شبها
یک شب وحشت زا
که در آن هر تلخی
بود پا بر جا،
و آن زن هر جایی
کرده بود از من دیدار؛
گیسوان درازش ـــ همچو خزه که بر آب ـــ
دور زد به سرم
فکنید مرا
به زبونیّ و در تک وتاب

[Danin72 2,001]

به حرمت نان و نمکى که با هم خوردیم
نان را تو ببر
که راهت بلند است
و طاقتت کوتاه
نمک را بگذار برای من
می خواهم
این زخم
تا همیشه تازه بماند

شمس لنگرودی

[ZHILA 422]

در 7 ساعت قبل، Danin72 گفته است :

به حرمت نان و نمکى که با هم خوردیم
نان را تو ببر
که راهت بلند است
و طاقتت کوتاه
نمک را بگذار برای من
می خواهم
این زخم
تا همیشه تازه بماند

شمس لنگرودی

یادم آمد هان 

داشتم می گفتم ان شب نیز

سورت سرمای دی بیداد ها می کرد 

و چه سرمایی چه سرمایی

باد برف و سوز وحشتناک 

لیک اخر سرپناهی یافتم جایی

[mahya619 15,266]

یکی مهمان ناخوانده

ز هر درگاه رانده،سخت وامانده

رسیده نیمه شب از راه،تن خسته،غبار آلود

نهاده سر به روی سینه رنگین کوسن هائی

که من در سال های پیش

همه شب تا سحر می دوختم با تارهای نرم ابریشم

[El_DoraDo 56]

مرغی سیاه آمده از راه های دور

می خواند از بلندی بام شب شکست

سرمست فتح آمده از راه

این مرغ غم پرست

در این شکست رنگ

از هم گسسته رشته ی هر آهنگ

تنها صدای مرغک بی باک

گوش سکوت ساده می آراید

[Hadiseh 4,104]

دلم گرفته است

دلم گرفته است

به ایوان می‌روم

انگشتانم را بر پوست کشیده‌ی شب می‌کشم

چراغ‌های رابطه تاریک‌اند

چراغ‌های رابطه تاریک‌اند

کسی مرا به آفتاب معرفی نخواهد کرد

کسی مرا به میهمانی گنجشک‌ها نخواهد برد

پرواز را به خاطر بسپار پرنده مردنی ست.

فروغ فرخزاد

[amohamad 8]

تنها صداست که می‌ماند
و امان از صدای او
که ابدی شد در گوش من…

فروغ فرخزاد

[Narges.Esfand 417]

نه چندان بزرگم

که کوچک بیابم خودم را

نه آنقدر کوچک

که خود را بزرگ…

گریز از میان‌مایگی

آرزویی بزرگ است؟

قیصر امین پور

[mahya619 15,266]

تن تو کوه دماوند است
با غرورش تا عرش
دشنه ی دژخیمان نتواند هرگز
ماری افتد از پشت
تن تو دنیایي از چشم است
تن تو جنگل بیداری هاست